دفتر معماری فرآیند بنیان موفق شد تا یکی از پنج جایزه (Honorable Mention) مرحله نخست مسابقه بین المللی طراحی موزه هنر تایوان (New Taipei City Museum Of Art) را کسب کند. تیم طراحی شامل جعفر بزاز، آرش پور اسماعیل و کمال یوسف پور و همکار طراحی، هاله عارفی می باشد. این مسابقه در سال 2011 و توسط شهرداری شهر نیوتایپه برگزار شد.

ساختار کلی طرح پیشنهادی این گروه عبارت است از یک مکعب مستطیل بزرگ در یک میدان شهری. فضای داخلی این حجم معلق که به صورت کاملا یکپارچه و پیوسته، بدون تقسیم‌بندی رایج بنا به چند طبقه مشخص طراحی شده، دربردارنده چندین گالری متحرک (Moving Galleries) است که تعدادی از آنها در جهت افقی، به چپ و راست، حرکت می‌کنند و تعدادی دیگر در جهت عمودی، به بالا و پایین.



 گالری‌های متحرک موزه، حتی این قابلیت را هم دارند که در ادامه مسیرهای حرکتی خود، از بدنه اصلی ساختمان، در چهار نمای اصلی و نمای پنجم (پشت بام)، عبور کنند و وارد فضای شهری شوند. گالری‌های متحرک موزه که دیواره بیرونی آنها نیز قابلیت نمایش و ارائه آثار هنری را دارد، با توجه به ویژگی‌های حرکتی خود، یک فضای پویا (Dynamic Space)، هم در داخل موزه و هم در بیرون آن، خلق می‌کنند که ساختار آن تابع مسیر حرکت گالری‌ها بوده و در نتیجه در هر لحظه از زمان تغییر می‌کند.



 بدین‌ترتیب، شهروندان در هر بار گذشتن از کنار ساختمان موزه، شاهد نمای متفاوتی از آن خواهند بود و بازدیدکنندگان نیز در هر بار بازدید از موزه، فضاهای متفاوتی را در داخل آن تجربه خواهند کرد، تجربه‌ای که با توجه به ساختار و رویدادهای متنوع فضا و توقف‌ها و حرکت‌های پی‌درپی گالری‌ها، از ماهیتی نمایشی و سینمایی برخوردار خواهد بود.


















 

موزه ریورساید، توسط گروه معماری زاها حدید در گلاسکو، اسکاتلند، انگلستان، طراحی و اجرا شده است.

این پروژه، یک موزه حمل و نقل تصویری بر روی رودخانه کلاید، در مرکز توسعه بندر گلاسکو قرار دارد. موزه ریورساید، در حال حاضر، دومین جاذبه آزاد ملی اسکاتلند به شمار می رود.

موزه جدید ترابری گلاسکو، طراحی شده توسط زاها حدید و برنده جایزه پریتکرز، در محل تلاقی رودخانه های کلاید و کِلوین، در مرکز صنعت کشتی سازی قدیمی قرار دارد.

 ساختمان از یک طرح عالی و چشمگیر با تمایل در جهت تقویت دسترسی و گنجایش بالا ترکیب می شود و به خوبی یک فضای انعطاف پذیر برای نشان دادن و در معرض دید قرار دادن محوطه های بیشتر را فراهم می کند. در مرکز موزه که فضایی وسیع است، فضای باز توسط سازه با ستون های آزاد در دیوار و سقف ترکیب شده پوشانده می شود.



بخشهای بیرونی در طرف دیگر فضای مرکزی که شکل پیله دار ساختمان را می سازد، شامل فضاهایی همانند جعبه سیاه قرار داده شده جهت ایجاد تعادل میان جریان باز، با یک حس بقا و استمرار می باشد.

روشنایی های سقف، راه حلی مناسب برای تأمین نور می باشد و با ارائه روشنایی، پروژکتورهای نصب شده روی دیوار از اثر بخشی و کارایی بالایی برخوردار می شود.

هر دو ارتفاع جلو و عقب ساختمان، جهت برخورداری از یک نمای واضح قابل انبساط با یک پیشامدگی بزرگ برای کم کردن تابش خورشیدی به داخل ساختمان، طراحی شده است.



 ارتفاع عقبی منظره بالا و پایین مشرف به رودخانه کلاید را فراهم می کند. یک مشخصه بارز و کلیدی، سقف تماشایی منحنی فلزی شکل و پیله دار مانند می باشد که یک سیستم گرمایش و سرمایش با انرژی پایین در درون ساختار ساختمان قرار گرفته است.

سازه ی سقف به طور کلی شامل فرمیZ شکل در پلان وجرزهایی سازه ای در دو انتهاست که نه تنها نگهدارنده ی سقف است بلکه اجازه می دهد تا بدنه های لعاب دار انتهایی هم بدون هیچ گونه نیازی به اجزای کمکی نگه داشته شود.



در برش، سقف مجموعه ای پیوسته از برآمدگی ها و فرورفتگی هایی است که همیشه در ارتفاع وپهنا ازاین دیوار کناری به آن یکی در حال نوسان است با هیچ دو خطی از لنگه های خرپا؛ که هندسه وار مشابه یکدیگر وجود داشته باشند.



زاها حدید در باره ی این کار می گوید: "تاریخ گلاسگو با تاریخ رودخانه ی کلاید عمیقا پیوند خورده است و بازخورد آن ها طراحی موزه را شکل داده است.من قصد داشتم، ساختمان انعکاس ارزش و اعتبارموقعیتش باشد و با کرکسیون های برجسته ی خود،نمایشی الهامی وابتکاری را عرضه کند.



این طرح شناور ادامه دهنده ی مهندسی قوی سنتی شهر گلاسگو است. پیمانکار اصلی(شرکتBAM)،حجم اصلی ساختمان را با به کار بردن 2500 تن استیل در سقف ساخت که بدون نیاز به ستون های باربر خارجی کار می کند و به عنوان چالش برانگیزترین شاهکارمهندسی امروز در انگلستان شناخته شده است.



موج های بیرونی یا چین خوردگی ها با جادادن سرویس های کمکی و جعبه ی سیاه نمایشگاه ها محصور شده است.این سیستم فضای اصلی بین ردیف هارا مستقل و آزاد نگه می دارد وبا این کار بهترین انعطاف پذیری قضایی را به کلکسیون های جهانی نمایشگاه های موزه می دهد.

هنگامی که بازدید کننندگان درمیان موزه ازاین نمایشگاه به آن نمایشگاه حرکت می کنند آرام آرام مفهوم فضای بافت خارجی را می سازند.طرح به شکل یک حرکت مقطعی درآمده است که در دوسوی متضاد گشوده است و پوشش سقف هم یک حرکت خطی کج و معوج را ایجاد کرده است.

این نمای برش عرضی شکل را می توان در قامت منظر شهری مشخص ونوعی تعامل با موج های شکل گرفته بر سطح آب دانست. موزه بیش از 3000 نمایشگاه را در خود جای می دهد ؛ به همراه بیش از 150 نمایش ، گویای قصه هایی از مردمی است که سازنده ی دوران برپایی رودخانه ی کلاید هستند. مردمی که در دنیا سفر کردند ودرکتاب ها از ویژگی های بی همتای این منطقه بسیار سخن گفته اند.



















 

دفتر برنامه ریزی شهری هنگژو، گروه معماری MVRDV را به عنوان برنده مسابقه بین المللی طراحی موزه طنز و انیمیشن انتخاب کرد.

 این موزه در فضایی به مساحت 30000 متر مربع واقع شده است. موزه طنز و انیمیشن از هشت بالن غول آسا تشکیل شده است که هر کدام از این بالن ها، عملکرد و کاربرد متفاوتی دارد. قسمتی از این موزه به نمایش آثار انیمیشن و طنز اختصاص دارد. همچنین یک نمایشگاه دائمی در بیرون از موزه و در فضایی مارپیچ تعبیه شده است. این فضای مارپیچ، موزه طنز و انیمیشن را به کتابخانه جامع کتب کمدی و طنز و همچنین 3 آتریوم بزرگ مرتبط می کند.

 در بیرون مجموعه موزه، فضایی به مساحت 17000 متر مربع به پارک و مجتمع تفریحی اختصاص داده شده است، در این بخش، فضایی برای قایقرانی نیز در نظر گرفته شده است.



 عملیات احداث این پروژه تا سال 2012 ادامه خواهد داشت و طبق پیش بینی های صورت گرفته، بودجه ای حدود 92 میلیون پوند نیز برای این موزه هزینه خواهد شد. در این مجموعه عظیم، 3 سالن سینما و تئاتر با 111 صندلی نیز طراحی شده است تا در مجموع تمام نیازهای مخاطب در محیط پاسخ داده شود.




 

موزه هنر یومینجان توسط گروه معماری "پی زو" طراحی و در شهر سیچوان کشور چین و در کنار رودخانه زیبای "شی هنگ" واقع شده است.
در طراحی سازه این موزه، از سنگریزه های داخل رودخانه و همچنین فرم طبیعت الگوبرداری شده است. فرم اصلی معماری در این سازه، فرم ارگانیک است و سعی شده که به نوعی به ارتباط بین انسان و طبیعت اشاره شود.

ترکیب تکنولوژی و طبیعت، رویا و واقعیت و انتقال حس آرامش که با استفاده از رنگ سفید در تمام بدنه و طراحی داخلی موزه انجام شده است، از ویژگی های خاص این بنا است.

متریال اصلی در این سازه، یک نوع فلز بسیار سبک است.

انتقال نور از محیط بیرون به داخل توسط حفره های منظم دایره ای انجام می شود. ترکیب نور و رنگ سفید، فضای بسیار دل انگیزی را در این سازه ایجاد می کند.












 

معماری نیوز: چشم انداز اطراف روستای Hinzert چکامه است از زندگی روستایی در آلمان که با تپه های کم ارتفاع و اراضی کشاورزی تشخص یافته است.
هیچ اثری مبنی بر کاربری آن بین سال های 1939 تا 1945 یافت نشده است. در سال 1945 این محل اردوگاه ویژه زندانیان سیاسی از بیش از 20 کشور مختلف جهان بوده است.

در این پروژه برنده جایزه ، معماران Hoefer Lorch و Hirsch تغییر شکل سیاسی و ارضی را مورد سوال قرار داده بودند.

یک مرکز اسناد شامل آرشیو، کتابخانه پژوهش و فضاهای نمایشگاه و سمینار است. این معماران که در جامعه بین المللی به خاطر طراحی کنیسه هایشان در Dresden شناخته شده اند، در این پروژه نیز تمایلات خاصشان را در ارتباط بین راهبردهای مادی و پتانسیل های مفهومی دنبال کرده اند.

معماران یک پروژه غیر متعارف طراحی کرده اند که راهبردهای شهودی و منطقی توسعه را به طور یکپارچه ادغام کرده است.

سازه ای به طول 43 متر شیبی ملایم ایجاد می کند که از 2 تا 7 متر ارتفاع می یابد. سازه یکپارچه سقف و نما از بیش از 3000 صفحه مثلثی شکل متفاوت که از جنس فولاد Corten 12 میلیمتری هستند،تشکیل شده است.

این قطعات در کارگاه جوش داده شده اند تا 12 عنصر بزرگ را شکل دهند و سپس در محل سایت مونتاژ شوند.

زوایای بین هرکدام از پنل ها محاسبه شد تا اطمینان حاصل شود این اجزاء برای رسیدن به ارتفاع سازه مناسب هستند و در نهایت فرم صلبی را از صفحات تا شده تشکیل می دهند.پوسته ی قرمز و قهوه ای رنگ، یک فضای نمایشگاهی طویل ، یک اتاق سمینار،یک کتابخانه،آرشیو و دفاتر را در خود جای می دهندو در عین حال با خطوطشان تاثیر دیدن یک واحد فضایی منفرد را بر چشم می گذارند.

روند طراحی از درون به بیرون رشد یافته است.در اطراف نمایشگاه مرکزی،فضای آرشیو همراه با یک سری پاکت ها که محتوی واحد های آرشیو هستند وجود دارند.

نمایشگاه های بزرگ و فضاهای کوچک برای تحقیق،حجم را به سمت بیرون و محیط اطراف سوق می دهند.مانند پناهگاهی که مواد و آثار باستانی را حفظ می کند،مرکز اسناد یک ساختمان درونگراست که تنها به چسم انداز سمت دره گشوده شده است.

این گشودگی موقعیت دقیق بنا را در منظر معنا می کند و دیدگاه دقیقی را شرح می دهد:یک حرکت متقابل از عکاسی تاریخی تا پرسپکتیو معاصر.

پوسته درونی شامل صفحات مثلثی شکل از تخته سه لای درخت غان است که عکس ها و نوشته ها به وسیله فرایند چاپ مستقیم بر روی آن حک شده اند.اسناد به ساختمان الحاق نشده اند بلکه مستقیما به آن پیوند یافته اند.مانند نوعی از نقاشی دیواری معاصر.

عایق کردن مرکز اسناد با سطوح داخلی چوبی از صفحات استیل بیرون بنا و همتراز کردن پنجره های مثلثی با پوسته بیرونی به گونه ای که بدون قاب و قابل باز و بسته شدن باشند ،نیازمند ساختن نمونه های خاص اولیه از بنا بوده است.